Z konfiguracji elektronowej atomu w stanie podstawowym pierwiastka X wynika, że w tym atomie:
– elektrony rozmieszczone są na trzech powłokach elektronowych
– w powłoce walencyjnej liczba elektronów sparowanych jest równa liczbie elektronów niesparowanych.
Uzupełnij poniższą tabelę, wpisując symbol chemiczny pierwiastka X, dane dotyczące jego położenia w układzie okresowym oraz symbol bloku konfiguracyjnego (energetycznego), do którego należy pierwiastek X.
Z konfiguracji elektronowej atomu w stanie podstawowym pierwiastka X wynika, że w tym atomie:
– elektrony rozmieszczone są na trzech powłokach elektronowych
– w powłoce walencyjnej liczba elektronów sparowanych jest równa liczbie elektronów niesparowanych.
Napisz fragment konfiguracji elektronowej atomu pierwiastka X opisujący rozmieszczenie w podpowłokach elektronów walencyjnych.
Z konfiguracji elektronowej atomu w stanie podstawowym pierwiastka X wynika, że w tym atomie:
– elektrony rozmieszczone są na trzech powłokach elektronowych
– w powłoce walencyjnej liczba elektronów sparowanych jest równa liczbie elektronów niesparowanych.
Dla jednego ze sparowanych elektronów walencyjnych podaj wartości dwóch charakteryzujących go liczb kwantowych: głównej i pobocznej. Obie wartości wpisz do tabeli.
Na podstawie budowy atomów pierwiastków należących do 16. i 17. grupy i trzeciego okresu układu okresowego uzupełnij poniższe zdania. Wybierz i podkreśl jedno z określeń podanych w nawiasie, tak aby powstały zdania prawdziwe. Jądro atomu fluorowca ma ładunek ( mniejszy / większy ) niż jądro atomu tlenowca. Atom fluorowca ma ( mniejszy / większy ) promień atomowy niż atom tlenowca. Tlenowiec jest ( bardziej / mniej ) aktywny chemicznie od fluorowca.
Na cześć wybitnego polskiego astronoma Mikołaja Kopernika pierwiastek o liczbie atomowej 112 otrzymał nazwę copernicium i symbol Cn. Reakcja prowadząca do otrzymania tego pierwiastka zachodzi pomiędzy jądrami 208Pb i 70Zn. Towarzyszy jej emisja pewnej cząstki wchodzącej w skład atomu.
Napisz równanie opisanej reakcji jądrowej. Uzupełnij wszystkie pola w podanym schemacie.
Jednym z promieniotwórczych izotopów strontu jest 90Sr. Jego okres półtrwania wynosi około 28 lat. Izotop ten jest bardzo niebezpieczny dla człowieka, ponieważ ze względu na swoje właściwości chemiczne łatwo wbudowuje się w tkankę kostną w miejsce nieradioaktywnego izotopu innego pierwiastka.
Oblicz, po jakim czasie z próbki 90Sr o masie 51,2 mg pozostanie 0,4 mg tego izotopu.
Jednym z promieniotwórczych izotopów strontu jest 90Sr. Jego okres półtrwania wynosi około 28 lat. Izotop ten jest bardzo niebezpieczny dla człowieka, ponieważ ze względu na swoje właściwości chemiczne łatwo wbudowuje się w tkankę kostną w miejsce nieradioaktywnego izotopu innego pierwiastka.
Podaj symbol chemiczny pierwiastka, w miejsce którego wbudowuje się stront.
W teorii orbitali molekularnych powstawanie wiązań chemicznych typu σ lub π wyjaśnia się, stosując do opisu tych wiązań orbitale cząsteczkowe odpowiedniego typu (σ lub π), które można utworzyć w wyniku właściwego nakładania odpowiednich orbitali atomowych atomów tworzących cząsteczkę.
Dane są cząsteczki: Cl2, H2, HF
Ustal, nakładanie jakich orbitali atomowych (s czy p) obu atomów należy koniecznie uwzględnić, aby wyjaśnić tworzenie wiązań typu σ w tych cząsteczkach. W tym celu przyporządkuj każdej literze a, b, c jeden ze wzorów: Cl2, H2, HF. a) orbital s jednego atomu – orbital s drugiego atomu b) orbital s jednego atomu – orbital p drugiego atomu c) orbital p jednego atomu – orbital p drugiego atomu a) b) c)
Dane są wzory:
HCl, LiOH, Ra(OH)2, C6H5OH, H3O+ , NO2– , S2− , OH–
Spośród wymienionych powyżej wzorów wybierz i wpisz do tabeli wzory wszystkich kwasów i wzory wszystkich zasad w teorii Arrheniusa.
Dane są wzory:
HCl, LiOH, Ra(OH)2, C6H5OH, H3O+ , NO2– , S2− , OH–
Spośród wymienionych powyżej wzorów wybierz i wpisz do tabeli wzory wszystkich drobin, które w roztworach wodnych mogą pełnić rolę kwasów, i wzory wszystkich drobin, które w roztworach wodnych mogą pełnić rolę zasad w teorii Brønsteda.
W poniższej tabeli podano schematyczne zapisy równań i informacje o przebiegu dwóch reakcji chemicznych.
Na podstawie powyższego opisu określ typ reakcji 1. i typ reakcji 2. ze względu na ich efekt cieplny. Reakcja 1.: Reakcja 2.:
W poniższej tabeli podano schematyczne zapisy równań i informacje o przebiegu dwóch reakcji chemicznych.
Załóżmy, że oba rozważane układy osiągnęły w pewnej temperaturze stan równowagi.
Wskaż numer reakcji, której wydajność nie zmieni się po zmianie ciśnienia panującego w układzie.
Rozkład nadtlenku wodoru w obecności pewnego katalizatora przebiega według równania kinetycznego
Do próbki z roztworem nadtlenku wodoru o stężeniu 20 mol·dm–3 dodano katalizator i stwierdzono, że po upływie 5 minut stężenie nadtlenku wodoru zmalało do 14,5 mol·dm–3, po upływie 10 minut wynosiło 10,6 mol·dm–3, a po upływie 15 minut było równe 7,8 mol·dm–3. Stała szybkości reakcji w warunkach prowadzenia procesu wynosi k = 0,063 min–1.
Korzystając z informacji, uzupełnij poniższą tabelę, a następnie narysuj wykres zależności stężenia nadtlenku wodoru od czasu.
Rozkład nadtlenku wodoru w obecności pewnego katalizatora przebiega według równania kinetycznego
Do próbki z roztworem nadtlenku wodoru o stężeniu 20 mol·dm–3 dodano katalizator i stwierdzono, że po upływie 5 minut stężenie nadtlenku wodoru zmalało do 14,5 mol·dm–3, po upływie 10 minut wynosiło 10,6 mol·dm–3, a po upływie 15 minut było równe 7,8 mol·dm–3. Stała szybkości reakcji w warunkach prowadzenia procesu wynosi k = 0,063 min–1.
Na podstawie odpowiednich obliczeń i wykresu ustal, po jakim czasie szybkość reakcji będzie równa 0,819 mol·dm–3 ·min–1 .
Poniżej przedstawiony jest schemat reakcji:
a) Napisz w formie jonowej z uwzględnieniem liczby oddawanych lub pobieranych elektronów (zapis jonowo-elektronowy) równanie reakcji redukcji i równanie reakcji utleniania zachodzących podczas tej przemiany. Równanie reakcji redukcji: Równanie reakcji utleniania: b) Uzupełnij współczynniki stechiometryczne w poniższym schemacie.