W dwóch probówkach przygotowano rozcieńczone roztwory kwasu siarkowego(VI) o temperaturze 298 K w sposób znaczący różniące się wartością pH. Do każdego z naczyń wprowadzono identyczną próbkę cynku. Zamieszczone fotografie (1. oraz 2.) przedstawiają zawartość naczyń praktycznie natychmiast po umieszczeniu w nich próbek metalu.
Wskaż numer naczynia, w którym użyty roztwór kwasu miał wyższe pH. Uzasadnij wybór. Numer probówki: Uzasadnienie: © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Zamieszczona fotografia ilustruje mieszaninę uzyskaną w temperaturze 298 K po wprowadzeniu tlenku wapnia do wody destylowanej z dodatkiem kilku kropli alkoholowego roztworu fenoloftaleiny. Podczas przebiegu tego doświadczenia tlenek metalu przereagował całkowicie przekształcając się w trudno rozpuszczalny produkt, który opadł na dno naczynia.
Napisz równanie reakcji chemicznej w wyniku której powstała substancja stanowiąca ciało stałe na dnie probówki. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Zamieszczona fotografia ilustruje mieszaninę uzyskaną w temperaturze 298 K po wprowadzeniu tlenku wapnia do wody destylowanej z dodatkiem kilku kropli alkoholowego roztworu fenoloftaleiny. Podczas przebiegu tego doświadczenia tlenek metalu przereagował całkowicie przekształcając się w trudno rozpuszczalny produkt, który opadł na dno naczynia.
Oblicz stężenie molowe kationów wapnia w fazie wodnej w podanych warunkach. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Podczas strącania osadu wodorotlenku za pomocą mocnej zasady, w fazie wodnej maleje stężenie kationów metalu, ponieważ łączą się one z wprowadzanymi jonami wodorotlenkowymi tworząc trudno rozpuszczalną w wodzie substancję chemiczną. Zamieszczona fotografia przedstawia zawartość probówki uzyskaną po wprowadzeniu wodnego roztworu NaOH do roztworu siarczanu(VI) żelaza(II). W uzyskanej mieszaninie literami A oraz B oznaczono pewne obszary, które różnią się stężeniem molowym jonów żelaza(II).
Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej, której przebieg doprowadził do powstania widocznego osadu. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Podczas strącania osadu wodorotlenku za pomocą mocnej zasady, w fazie wodnej maleje stężenie kationów metalu, ponieważ łączą się one z wprowadzanymi jonami wodorotlenkowymi tworząc trudno rozpuszczalną w wodzie substancję chemiczną. Zamieszczona fotografia przedstawia zawartość probówki uzyskaną po wprowadzeniu wodnego roztworu NaOH do roztworu siarczanu(VI) żelaza(II). W uzyskanej mieszaninie literami A oraz B oznaczono pewne obszary, które różnią się stężeniem molowym jonów żelaza(II).
Podkreśl nazwę tego obszaru (A lub B) w uzyskanej mieszaninie, w którym stężenie molowe kationów żelaza(II) w fazie wodnej jest większe. obszar A obszar B © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W temperaturze 25 oC przeprowadzono doświadczenie chemiczne według zamieszczonego schematu, na którym fotografia 2. przedstawia zawartość probówki uzyskaną po zmieszaniu rozcieńczonych wodnych roztworów azotanu(V) ołowiu(II) oraz jodku potasu zawierających stechiometryczne ilości substratów. Wymienione sole są białymi ciałami stałymi.
Ciało stałe wprowadzone do 2. probówki przereagowało całkowicie.
Podkreśl wyrażenia w nawiasach, aby powstały zdania prawdziwe. Stężenie molowe jonów I– w probówce 1. jest (większe niż / mniejsze niż / takie samo jak) w probówce 2. i jednocześnie (większe niż / mniejsze niż / taka samo jak) w probówce 3. Najmniejszą masę ma barwny osad znajdujący się w probówce (pierwszej / drugiej / trzeciej). © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W temperaturze 25 oC przeprowadzono doświadczenie chemiczne według zamieszczonego schematu, na którym fotografia 2. przedstawia zawartość probówki uzyskaną po zmieszaniu rozcieńczonych wodnych roztworów azotanu(V) ołowiu(II) oraz jodku potasu zawierających stechiometryczne ilości substratów. Wymienione sole są białymi ciałami stałymi.
Ciało stałe wprowadzone do 2. probówki przereagowało całkowicie.
Oblicz o ile miligramów zmieniła się masa osadu w wyniku wprowadzenia podanej ilości wody destylowanej do zawartości 2. probówki. Wynik podaj z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W temperaturze 25 oC przeprowadzono dwa doświadczenia chemiczne z udziałem wodnych roztworów chlorku żelaza(III) oraz azotanu(V) ołowiu(II). Podczas jednego z eksperymentów zastosowano roztwór substratu o stosunkowo wysokim stężeniu molowym. W efekcie zaobserwowano istotne różnice w zawartościach probówek uzyskanych podczas przeprowadzonych doświadczeń chemicznych, co ilustrują zamieszczone fotografie.
Zaznacz właściwe spośród wyrażeń (A–D) opisujące równowagę jaka ustaliła się między osadem oraz fazą wodną po zakończeniu 2. doświadczenia. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W temperaturze 25 oC przeprowadzono dwa doświadczenia chemiczne z udziałem wodnych roztworów chlorku żelaza(III) oraz azotanu(V) ołowiu(II). Podczas jednego z eksperymentów zastosowano roztwór substratu o stosunkowo wysokim stężeniu molowym. W efekcie zaobserwowano istotne różnice w zawartościach probówek uzyskanych podczas przeprowadzonych doświadczeń chemicznych, co ilustrują zamieszczone fotografie.
Wskaż numer tego doświadczenia, podczas którego po zmieszaniu roztworów soli wybrane wyrażenie miało wartość wielokrotnie mniejszą niż 1,7∙10–5. Uzasadnij wybór. Numer doświadczenia: Uzasadnienie: © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Wodne roztwory wielu soli mogą reagować ze sobą, nawet jeśli takiej przemianie chemicznej nie towarzyszy strącenie się osadu. Przykładem jest równowagowy proces opisany równaniem:
CuSO4(aq) + 2NaCl(aq) ⇄ CuCl2(aq) + Na2SO4(aq)
W temperaturze 23 oC zmieszano wodne roztwory chlorku sodu oraz siarczanu(VI) miedzi(II) o stosunkowo niewielkim stężeniu uzyskując mieszaninę którą przedstawia fotografia 1. Zawartość naczynia następnie ogrzano do temperatury 80 oC i uzyskano efekt widoczny na fotografii 2. (barwa zielona). Po ochłodzeniu roztworu, przyjął on ponownie barwę wyjściową.
Oceń, czy szybkość reakcji tworzenia siarczanu(VI) miedzi(II) rośnie ze wzrostem temperatury. Ocena: Uzasadnienie: © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Wodne roztwory wielu soli mogą reagować ze sobą, nawet jeśli takiej przemianie chemicznej nie towarzyszy strącenie się osadu. Przykładem jest równowagowy proces opisany równaniem:
CuSO4(aq) + 2NaCl(aq) ⇄ CuCl2(aq) + Na2SO4(aq)
W temperaturze 23 oC zmieszano wodne roztwory chlorku sodu oraz siarczanu(VI) miedzi(II) o stosunkowo niewielkim stężeniu uzyskując mieszaninę którą przedstawia fotografia 1. Zawartość naczynia następnie ogrzano do temperatury 80 oC i uzyskano efekt widoczny na fotografii 2. (barwa zielona). Po ochłodzeniu roztworu, przyjął on ponownie barwę wyjściową.
Do mieszaniny widocznej na 1. fotografii, w temperaturze 23 oC wprowadzono stały chlorek sodu i energicznie wstrząsano zawartością naczynia, aż do całkowitego zaniku fazy stałej.
Określ barwę uzyskanego w ten sposób roztworu. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W wodnym roztworze bromu ustala się równowaga opisana równaniem:
Br2 + 2H2O ⇄ HBrO + Br– + H3O+
Fotografie 1. oraz 2. przedstawiają zawartość probówek, jaka powstaje w wyniku zaburzenia opisanej równowagi przy zastosowaniu odczynników z grupy A oraz odczynników z grupy B, wśród których znajdują się:
H2SO4(stężony), NaOH(s), KBr(s), H2O, Cl2(g).
Przypisz wymienione odczynniki do odpowiedniej grupy – A lub B. Odczynniki A: Odczynniki B: © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W wodnym roztworze bromu ustala się równowaga opisana równaniem:
Br2 + 2H2O ⇄ HBrO + Br– + H3O+
Fotografie 1. oraz 2. przedstawiają zawartość probówek, jaka powstaje w wyniku zaburzenia opisanej równowagi przy zastosowaniu odczynników z grupy A oraz odczynników z grupy B, wśród których znajdują się:
H2SO4(stężony), NaOH(s), KBr(s), H2O, Cl2(g).
Wyjaśnij, dlaczego stopień dysocjacji związku HBrO maleje w przypadku zastosowania odczynnika obniżającego pH mieszaniny równowagowej? © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W wodnym roztworze bromu ustala się równowaga opisana równaniem:
Br2 + 2H2O ⇄ HBrO + Br– + H3O+
Fotografie 1. oraz 2. przedstawiają zawartość probówek, jaka powstaje w wyniku zaburzenia opisanej równowagi przy zastosowaniu odczynników z grupy A oraz odczynników z grupy B, wśród których znajdują się:
H2SO4(stężony), NaOH(s), KBr(s), H2O, Cl2(g).
Oceń, czy stosując którykolwiek z wymienionych odczynników o stałym stanie skupienia można uzyskać układ widoczny na zamieszczonej poniżej fotografii? Uzasadnij odpowiedź. Ocena: Uzasadnienie: © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone