DWMED

Reakcja sproszkowanego węglanu amonu z rozcieńczonym kwasem siarkowym(VI) przebiega bardzo gwałtownie, o czym świadczy intensywnie wydzielający się gaz. Działając na ten sam związek chemiczny wodnym roztworem wodorotlenku sodu nie obserwujemy pęcherzyków wydzielającego się gazu. Rodzaj gazowego produktu można wówczas zidentyfikować trzymając u wylotu naczynia zwilżony wodą papierek wskaźnikowy.

W jaki sposób można ze względnie wysoką wydajnością usunąć amoniak z mieszaniny poreakcyjnej? Uzasadnij odpowiedź.

Przygotowano pięć nieoznakowanych probówek, w których losowo umieszczono po 1 g następujących, sproszkowanych związków chemicznych: Al₂O₃, K₂O, CaSO₄, BaCO₃ oraz Zn(OH)₂. W celu identyfikacji zawartości naczyń przeprowadzono trzy doświadczenia chemiczne.

Doświadczenie nr 1: do zawartości probówek dodano w nadmiarze wody destylowanej. Zidentyfikowano zawartość jednej z nich.

Doświadczenie nr 2: zawartość pozostałych czterech probówek, w których znajdowały się mieszaniny uzyskane w pierwszym doświadczeniu nasycono amoniakiem. Zidentyfikowano zawartość jednej z nich.

Doświadczenie nr 3: do pozostałych po drugim doświadczeniu trzech probówek dodano nadmiar stężonego kwasu solnego.

Podczas przebiegu trzeciego doświadczenia, w kolejnych probówkach oznaczonych literami a, b i c zaobserwowano wydzielanie się bezbarwnego gazu, roztworzenie osadu, brak objawów reakcji.

Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji chemicznych, którym towarzyszyły widoczne objawy podczas przebiegu doświadczenia nr 3.

Przygotowano pięć nieoznakowanych probówek, w których losowo umieszczono po 1 g następujących, sproszkowanych związków chemicznych: Al₂O₃, K₂O, CaSO₄, BaCO₃ oraz Zn(OH)₂. W celu identyfikacji zawartości naczyń przeprowadzono trzy doświadczenia chemiczne.

Doświadczenie nr 1: do zawartości probówek dodano w nadmiarze wody destylowanej. Zidentyfikowano zawartość jednej z nich.

Doświadczenie nr 2: zawartość pozostałych czterech probówek, w których znajdowały się mieszaniny uzyskane w pierwszym doświadczeniu nasycono amoniakiem. Zidentyfikowano zawartość jednej z nich.

Doświadczenie nr 3: do pozostałych po drugim doświadczeniu trzech probówek dodano nadmiar stężonego kwasu solnego.

Podczas przebiegu trzeciego doświadczenia, w kolejnych probówkach oznaczonych literami a, b i c zaobserwowano wydzielanie się bezbarwnego gazu, roztworzenie osadu, brak objawów reakcji.

Na podstawie wymienionych obserwacji ustal zawartość probówek a, b oraz c.

Przygotowano pięć nieoznakowanych probówek, w których losowo umieszczono po 1 g następujących, sproszkowanych związków chemicznych: Al₂O₃, K₂O, CaSO₄, BaCO₃ oraz Zn(OH)₂. W celu identyfikacji zawartości naczyń przeprowadzono trzy doświadczenia chemiczne.

Doświadczenie nr 1: do zawartości probówek dodano w nadmiarze wody destylowanej. Zidentyfikowano zawartość jednej z nich.

Doświadczenie nr 2: zawartość pozostałych czterech probówek, w których znajdowały się mieszaniny uzyskane w pierwszym doświadczeniu nasycono amoniakiem. Zidentyfikowano zawartość jednej z nich.

Doświadczenie nr 3: do pozostałych po drugim doświadczeniu trzech probówek dodano nadmiar stężonego kwasu solnego.

Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.

Do minerałów o stosunkowo dużej zawartości magnezu należą – kainit, o wzorze  KCl·MgSO₄·3H₂O oraz karnalit – KCl·MgCl₂·6H₂O.

Na podstawie: K.-H. Lautenschläger i inni, Nowoczesne kompendium chemii, Warszawa 2018.

W dwóch różnych probówkach losowo umieszczono próbki kainitu oraz karnalitu. W celu odróżnienia zawartości każdej z nich, próbki całkowicie rozpuszczono w wodzie, a następnie wykonano doświadczenie chemiczne podczas którego wykorzystano jeden z odczynników:

NaBr_(aq), KOH_(aq), AgNO_3(aq), BaCl_2(aq).

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej stanowiącej podstawę odróżnienia próbek. Napisz, co zaobserwowano w każdej z probówek?

Do minerałów o stosunkowo dużej zawartości magnezu należą – kainit, o wzorze  KCl·MgSO₄·3H₂O oraz karnalit – KCl·MgCl₂·6H₂O.

Na podstawie: K.-H. Lautenschläger i inni, Nowoczesne kompendium chemii, Warszawa 2018.

Próbkę jednego z minerałów rozpuszczono w takiej ilości wody, że uzyskano roztwór o stosunkowo wysokim stężeniu znajdujących się w nim drobin. Następnie do tak uzyskanej mieszaniny wprowadzono jeden spośród odczynników:

Z pojemnika zawierającego 250 g mieszaniny dwóch hydratów: CuSO₄ · 3H₂O  oraz CuSO₄ · 5H₂O odważono dwie próbki o masie 7,32 g każda. Pierwszą z nich umieszczono w tyglu porcelanowym, a drugą rozłożono równomiernie na ceramicznej płytce wykonanej z tego samego materiału, co tygiel. Obie próbki wprowadzono do pieca i poddano całkowitemu odwodnieniu w temperaturze 170 ^oC. Po zakończeniu doświadczenia stwierdzono, że masy uzyskanych w obu naczyniach białych substancji stałych stanowiły po 65,6% masy każdej z mieszanin poddanych prażeniu.

Podczas przeprowadzonego eksperymentu stwierdzono, że jedna z próbek szybciej osiągnęła stałą masę.

Określ, która była to próbka? Uzasadnij swoją odpowiedź.

Dwa pierwiastki oznaczono umownie literami X i Z. Dwuujemny jon pierwiastka Z ma konfigurację elektronową 1s²2s²2p⁶3s²3p⁶ w stanie podstawowym. Pierwiastki X i Z tworzą związek XZ₂, w którym stosunek masowy pierwiastka X do pierwiastka Z jest równy 3 : 16. Cząsteczka tego związku ma budowę liniową.

Napisz wzór sumaryczny związku opisanego w informacji, zastępując umowne oznaczenia X i Z symbolami pierwiastków. Podaj typ hybrydyzacji (sp, sp², sp³) orbitali walencyjnych atomu pierwiastka X tworzącego związek XZ2 oraz napisz liczbę wiązań typu σ i liczbę wiązań typu π występujących w cząsteczce opisanego związku chemicznego.

Poniższy diagram fazowy tlenku węgla(IV) przedstawia wartości temperatury i ciśnienia, w których CO₂ występuje w różnych fazach: w stanie stałym, ciekłym lub gazowym. Linie ciągłe określają warunki temperatury i ciśnienia, w których istnieje trwała równowaga między dwiema fazami. W punkcie oznaczonym symbolem P₃ (T = 216 K i p = 5100 hPa) CO₂ występuje w trzech fazach znajdujących się w stanie równowagi.

Oceń, czy podane poniżej informacje są prawdziwe. Zaznacz P, jeśli informacja jest prawdziwa, albo F – jeśli jest fałszywa.

Uzupełnij poniższe zdania dotyczące czterech różnych rodzajów kryształów. Wybierz i zaznacz jedno określenie spośród podanych w każdym nawiasie.

W kryształach metalicznych sieć krystaliczna zbudowana jest z (atomów / cząsteczek / kationów i anionów / kationów metali) otoczonych chmurą zdelokalizowanych elektronów. Elementami, z których zbudowana jest sieć krystaliczna tlenku wapnia, są (atomy / cząsteczki / kationy i aniony). W kryształach molekularnych dominują oddziaływania międzycząsteczkowe, a w kryształach kowalencyjnych atomy tworzące sieć krystaliczną połączone są wiązaniami kowalencyjnymi. Przykładem kryształu molekularnego jest kryształ (chlorku sodu / sacharozy / wapnia), a przykładem kryształu kowalencyjnego – kryształ (diamentu / jodu / węglanu wapnia).

Anion tlenkowy O^2– jest zasadą Brønsteda mocniejszą niż jon wodorotlenkowy OH^–. Jon tlenkowy nie występuje w wodnych roztworach, ponieważ jako bardzo mocna zasada reaguje z cząsteczką wody.

Napisz równanie reakcji anionu tlenkowego z cząsteczką wody.

Anion tlenkowy O^2– jest zasadą Brønsteda mocniejszą niż jon wodorotlenkowy OH^–. Jon tlenkowy nie występuje w wodnych roztworach, ponieważ jako bardzo mocna zasada reaguje z cząsteczką wody.

Uzupełnij poniższe zdania. Wybierz i zaznacz jedno określenie spośród podanych w każdym nawiasie.

W przemyśle wodór można otrzymać w procesie konwersji metanu będącego głównym składnikiem gazu ziemnego. W mieszaninie gazu ziemnego i pary wodnej w pewnej temperaturze T i w obecności katalizatora niklowego zachodzą m.in. reakcje opisane poniższymi równaniami.

Oceń, czy podane poniżej informacje są prawdziwe. Zaznacz P, jeśli informacja jest prawdziwa, albo F – jeśli jest fałszywa.

W reaktorze o stałej pojemności znajdowały się tlenek węgla(II) i para wodna zmieszane w stosunku masowym 1 : 1, a sumaryczna liczba moli tych reagentów była równa 20. Stężeniowa stała równowagi reakcji

CO (g) + H₂O (g) ⇄ CO₂ (g) + H₂ (g)

w warunkach prowadzenia procesu wynosi 1.

Oblicz, ile moli wodoru znajdowało się w reaktorze po osiągnięciu stanu równowagi przez układ.

W zamkniętym reaktorze o pojemności 1 dm³ znajdowały się gazowe substancje A i B zmieszane w stosunku stechiometrycznym. Reagenty ogrzano do temperatury T i zainicjowano reakcję przebiegającą zgodnie z poniższym schematem.

A (g) + 2B (g) ⇄ 3C (g) + D (g)

Przez jedną minutę, co 10 sekund, oznaczano liczbę moli substancji A w mieszaninie reakcyjnej. Wyniki zestawiono w poniższej tabeli.

Uzupełnij poniższą tabelę, a następnie narysuj wykres przedstawiający zależność stężenia substancji C od czasu trwania reakcji, czyli w przedziale <0 s , 60 s>.