DWMED

Przykładem elektrody halogenosrebrowej jest elektroda chlorosrebrowa:

AgCl_(s) + ē ⇄ Ag_(s) + Cl^–_(aq)

Elektrodę taką stanowi srebrny drucik pokryty trudno rozpuszczalnym w wodzie chlorkiem srebra, zanurzony w roztworze zawierającym jony chlorkowe. Potencjał redoks tej elektrody zależy od stężenia jonów chlorkowych, co w temperaturze 298 K ilustruje zależność:

E_Ag/AgCl = E^o_Ag/AgCl – 0,059∙log[Cl^–]

W temperaturze 298 K potencjał standardowy (E^o_Ag/AgCl) tej elektrody wynosi 0,222 V.

Na podstawie: W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, Warszawa 2012.

W temperaturze 298 K potencjał elektrody chlorosrebrowej zanurzonej w nasyconym roztworze, pozostającym w równowadze z osadem AgCl wynosi 0,51 V.

Oblicz wartość iloczynu rozpuszczalności chlorku srebra w opisanych warunkach.

Przykładem elektrody halogenosrebrowej jest elektroda chlorosrebrowa:

AgCl_(s) + ē ⇄ Ag_(s) + Cl^–_(aq)

Elektrodę taką stanowi srebrny drucik pokryty trudno rozpuszczalnym w wodzie chlorkiem srebra, zanurzony w roztworze zawierającym jony chlorkowe. Potencjał redoks tej elektrody zależy od stężenia jonów chlorkowych, co w temperaturze 298 K ilustruje zależność:

E_Ag/AgCl = E^o_Ag/AgCl – 0,059∙log[Cl^–]

W temperaturze 298 K potencjał standardowy (E^o_Ag/AgCl) tej elektrody wynosi 0,222 V.

Na podstawie: W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, Warszawa 2012.

W roztworze chlorku wapnia o nieznanym stężeniu zanurzono drucik srebrny pokryty chlorkiem srebra. Potencjał redoks utworzonego w ten sposób półogniwa chlorosrebrowego w temperaturze 298 K wynosi 0,299 V.

Oblicz stężenie molowe jonów Ca²⁺ znajdujących się w roztworze.

W celu oczyszczenia próbki srebra zanieczyszczonej tlenkami ZnO oraz CuO, w jednym z etapów procesu poddaje się ją działaniu nadmiaru roztworu kwasu solnego.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Podczas reakcji kwasu siarkowego(VI) z chloranem(V) potasu powstaje nietrwały kwas chlorowy(V), który rozkłada się zgodnie z równaniem:

3HClO₃ → 2ClO₂ + HClO₄ + H₂O

Z uwagi na wybuchowy charakter rozkładu tlenku chloru(IV) w temperaturze bliskiej 333 K, konieczne jest zapewnienie stałej temperatury (273 K) układu reakcyjnego:

2ClO₂ → Cl₂ + 2O₂

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Na skalę laboratoryjną tlenek chromu(III) otrzymuje się podczas termicznego rozkładu dwuchromianu(VI) amonu:

(NH₄)₂Cr₂O₇ ⟶ Cr₂O₃ + N₂ + 4H₂O

Przez 10 sekund w tyglu porcelanowym prażono 12,6 g dwuchromianu(VI) amonu. Po tym czasie reakcję wstrzymano przez gwałtowne schłodzenie zawartości naczynia, a następnie ostrożnie odparowano powstałą wodę. Masa stałej pozostałości wynosiła 9,27 g.

Zaproponuj, co należałoby zrobić, w celu otrzymania 7,6 g tlenku chromu(III) bez jakichkolwiek domieszek pozostałych reagentów, jeśli wyjściowo dysponujemy 12,6 g dwuchromianu(VI) amonu?

Przebiegającą w fazie gazowej odwracalną reakcję syntezy jodowodoru ilustruje równanie chemiczne:

H₂ + I₂ ⇄ 2HI

W przypadku tego typu reakcji chemicznych stała równowagi wyrażana jest stosunkiem wartości stałej szybkości reakcji biegnącej w prawą stronę do wartości stałej szybkości reakcji względem niej przeciwnej. W temperaturze 393 ^oC wartości stałych szybkości syntezy oraz rozkładu jodowodoru wynoszą (odpowiednio) 0,0149 dm³∙mol^–1∙s^–1 oraz 2,4∙10^–4 dm³∙mol^–1∙s^–1.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Do reaktora o pojemności 1 dm³ wprowadzono 0,04 mola przesublimowanego jodu oraz dwukrotnie mniejszą, niż wymaga tego stechiometria reakcji liczbę moli wodoru. Zawartość naczynia, stanowiącą substraty w gazowym stanie skupienia ogrzano do temperatury 393 ^oC i zainicjowano reakcję chemiczną. Po pewnym czasie w układzie ustalił się stan równowagi.

Uzasadnij na podstawie niezbędnych obliczeń, że w stanie równowagi w opisanych wa-runkach wartości szybkości wymienionych przemian – syntezy jodowodoru oraz jego rozkładu są sobie równe.

Przebiegającą w fazie gazowej odwracalną reakcję syntezy jodowodoru ilustruje równanie chemiczne:

H₂ + I₂ ⇄ 2HI

W przypadku tego typu reakcji chemicznych stała równowagi wyrażana jest stosunkiem wartości stałej szybkości reakcji biegnącej w prawą stronę do wartości stałej szybkości reakcji względem niej przeciwnej. W temperaturze 393 ^oC wartości stałych szybkości syntezy oraz rozkładu jodowodoru wynoszą (odpowiednio) 0,0149 dm³∙mol^–1∙s^–1 oraz 2,4∙10^–4 dm³∙mol^–1∙s^–1.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Do reaktora o pojemności 1 dm³ wprowadzono 0,04 mola przesublimowanego jodu oraz dwukrotnie mniejszą, niż wymaga tego stechiometria reakcji liczbę moli wodoru. Zawartość naczynia, stanowiącą substraty w gazowym stanie skupienia ogrzano do temperatury 393 ^oC i zainicjowano reakcję chemiczną. Po pewnym czasie w układzie ustalił się stan równowagi.

Oblicz wartość ciśnienia panującego w opisanym reaktorze, gdy w temperaturze 393 ^oC osiągnięty został stan równowagi. Wynik wyraź w kilopaskalach (kPa) z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

W czterech nieoznakowanych kolbach (A÷D) znajdowały się wodne roztwory: wodorosiarczanu(IV) potasu, wodorotlenku potasu, węglanu sodu oraz kwasu siarkowego(VI). W tabeli poniżej zebrano dane na temat ich stężeń molowych:

Jeśli zmiesza się jednakowe objętości roztworów A i B, a następnie doda kilka kropli fenoloftaleiny, wówczas nie odnotowuje się zmiany barwy roztworu. Po dodaniu roztworu A do roztworów C i D w obu przypadkach wydzielają się bezbarwne gazy. Roztwór znajdujący się w kolbie C ma odczyn kwasowy, a roztwór z kolby D zasadowy.

Podaj wzory sumaryczne związków chemicznych, których roztwory podano w informacji wprowadzającej przypisując im oznaczenia literowe (A÷D) każdej z kolb.

W czterech nieoznakowanych kolbach (A÷D) znajdowały się wodne roztwory: wodorosiarczanu(IV) potasu, wodorotlenku potasu, węglanu sodu oraz kwasu siarkowego(VI). W tabeli poniżej zebrano dane na temat ich stężeń molowych:

Jeśli zmiesza się jednakowe objętości roztworów A i B, a następnie doda kilka kropli fenoloftaleiny, wówczas nie odnotowuje się zmiany barwy roztworu. Po dodaniu roztworu A do roztworów C i D w obu przypadkach wydzielają się bezbarwne gazy. Roztwór znajdujący się w kolbie C ma odczyn kwasowy, a roztwór z kolby D zasadowy.

Wyjaśnij, dlaczego roztwór uzyskany w wyniku zmieszania równych objętości roztworów z kolb A i B nie zmienia swej barwy w obecności fenoloftaleiny?

W czterech nieoznakowanych kolbach (A÷D) znajdowały się wodne roztwory: wodorosiarczanu(IV) potasu, wodorotlenku potasu, węglanu sodu oraz kwasu siarkowego(VI). W tabeli poniżej zebrano dane na temat ich stężeń molowych:

Jeśli zmiesza się jednakowe objętości roztworów A i B, a następnie doda kilka kropli fenoloftaleiny, wówczas nie odnotowuje się zmiany barwy roztworu. Po dodaniu roztworu A do roztworów C i D w obu przypadkach wydzielają się bezbarwne gazy. Roztwór znajdujący się w kolbie C ma odczyn kwasowy, a roztwór z kolby D zasadowy.

Napisz w formie jonowej skróconej równania przebiegających procesów odpowiadających za odczyny znajdujących się w kolbach C i D roztworów wodnych.

Przeprowadzono pięć reakcji chemicznych, do przebiegu których zastosowano stechiometryczne ilości reagentów. W pierwszym naczyniu znajdowało się mleko wapienne (wodna zawiesina wodorotlenku wapnia), w probówkach o numerach 2, 3 i 4 umieszczono stężone roztwory soli. W probówce nr 5 znajdował się rozcieńczony roztwór kwasu azotowego(V). Schemat opisanego doświadczenia zilustrowano poniższym rysunkiem:

Załóżmy, że do zawartości żadnej z wymienionych probówek nie dodano ani jednego odczynnika.

Wymień numery tych naczyń, w których znajdujące się roztwory spełniają opisane warunki (A÷D):

Przeprowadzono pięć reakcji chemicznych, do przebiegu których zastosowano stechiometryczne ilości reagentów. W pierwszym naczyniu znajdowało się mleko wapienne (wodna zawiesina wodorotlenku wapnia), w probówkach o numerach 2, 3 i 4 umieszczono stężone roztwory soli. W probówce nr 5 znajdował się rozcieńczony roztwór kwasu azotowego(V). Schemat opisanego doświadczenia zilustrowano poniższym rysunkiem:

Po przeprowadzeniu doświadczenia, zawartość każdego z naczyń ogrzewano, a następnie doprowadzono do temperatury otoczenia. Zmieszano zawartość dwóch probówek, w których znajdowały się roztwory właściwe i zaobserwowano strącenie się białego osadu.

Podaj numery tych probówek, których zawartość zmieszano. Odpowiedź uzasadnij równaniem reakcji chemicznej.

Przeprowadzono pięć reakcji chemicznych, do przebiegu których zastosowano stechiometryczne ilości reagentów. W pierwszym naczyniu znajdowało się mleko wapienne (wodna zawiesina wodorotlenku wapnia), w probówkach o numerach 2, 3 i 4 umieszczono stężone roztwory soli. W probówce nr 5 znajdował się rozcieńczony roztwór kwasu azotowego(V). Schemat opisanego doświadczenia zilustrowano poniższym rysunkiem:

Napisz w formie jonowej skróconej równania tych reakcji chemicznych, w wyniku przebiegu których powstały substancje gazowe.

Przeprowadzono pięć reakcji chemicznych, do przebiegu których zastosowano stechiometryczne ilości reagentów. W pierwszym naczyniu znajdowało się mleko wapienne (wodna zawiesina wodorotlenku wapnia), w probówkach o numerach 2, 3 i 4 umieszczono stężone roztwory soli. W probówce nr 5 znajdował się rozcieńczony roztwór kwasu azotowego(V). Schemat opisanego doświadczenia zilustrowano poniższym rysunkiem:

Podaj numery tych probówek, w których zaobserwowano zmiany barwy ich zawartości po dodaniu odczynnika. Napisz, na czym polegały te zmiany?

Przeprowadzono dwa doświadczenia chemiczne pod ciśnieniem normalnym otoczenia i w stałej jego temperaturze.

Doświadczenie nr 1: do probówki ze sproszkowanym azotanem(III) sodu dodano niewielki nadmiar 25% roztworu kwasu ortofosforowego(V). Barwny, gazowy produkt, będący produktem reakcji częściowo opuścił naczynie reakcyjne.

Doświadczenie nr 2: po zakończeniu reakcji z doświadczenia nr 1, do jednej trzeciej pojemności probówki dodano nadmiar stężonego roztworu wodorotlenku sodu. Następnie probówkę szczelnie zamknięto i kilka razy wstrząśnięto energicznie bez otwierania. Na koniec zawartość naczynia doprowadzono do temperatury otoczenia.

Podczas prowadzonego doświadczenia nr 1 przebiegają trzy następcze reakcje chemiczne. Produktem pierwszej reakcji jest nietrwały kwas tlenowy. Związek ten ulega dysproporcjonacji z utworzeniem mocnego kwasu tlenowego, wody oraz z wydzieleniem bezwonnego gazowego tlenku niemetalu (reakcja druga). Wspomniany, barwny produkt gazowy powstaje w wyniku przebiegu trzeciej reakcji chemicznej.

Napisz równania: pierwszej, drugiej oraz trzeciej reakcji chemicznej, jakie przebiegły oraz podaj barwę powstałego gazowego produktu.