DWMED

W czterech nieoznakowanych zlewkach znajdowały się wodne roztwory następujących związków chemicznych: wodorotlenku sodu, kwasu solnego, chlorku wapnia oraz palmitynianu sodu.

Dysponując jedynie zestawami pustych probówek, zaprojektuj doświadczenie, którego celem będzie identyfikacja zawartości każdej ze zlewek. Opisz swój tok postępowania oraz obserwacje i wnioski w każdym z etapów przeprowadzonego eksperymentu.

Rysunek poniżej przedstawia wzór cząsteczki dydrogesteronu, będącego pochodną progesteronu – żeńskiego hormonu płciowego, który umożliwia implantację zarodka w błonie śluzowej macicy. Dydrogesteron o nazwie handlowej Duphaston stosuje się w przypadku niedoboru progesteronu, w celu podtrzymania ciąży.

W szafce laboratoryjnej znajdowały się trzy nieopisane opakowania, zawierające identyczne pod względem morfologicznym tabletki. Wiadomo tylko, że były to Duphaston, Aspiryna (kwas acetylosalicylowy) oraz benzoesan potasu. W celu identyfikacji zawartości wymienionych naczyń, wykorzystano po jednej tabletce każdej z substancji chemicznych, rozdrabniając je na proszek w trzech różnych moździerzach. Następnie każdą z próbek, z osobna wprowadzono do probówek zawierających gorące, zakwaszone kwasem siarkowym(VI) roztwory dwuchromianu(VI) potasu i wstrząśnięto zawartością każdego z naczyń.

Zanotowano następujące obserwacje:

Probówka A: ciało stałe nieznacznie uległo rozpuszczeniu, wyczuwalny był zapach octu, faza wodna nie zmieniła zabarwienia.

Probówka B: ciało stałe nieznacznie uległo rozpuszczeniu, wyczuwalny był słaby zapach octu, a po około minucie faza wodna przyjęła zielone zabarwienie.

Probówka C: po wstrząśnięciu zawartością naczynia ciało stałe uległo całkowitemu rozpuszczeniu, faza wodna nie zmieniła zabarwienia.

Wyjaśnij, dlaczego przed wprowadzeniem próbek do roztworów zawierających dwuchromian(VI) potasu tabletki zostały silnie rozdrobnione?

Rysunek poniżej przedstawia wzór cząsteczki dydrogesteronu, będącego pochodną progesteronu – żeńskiego hormonu płciowego, który umożliwia implantację zarodka w błonie śluzowej macicy. Dydrogesteron o nazwie handlowej Duphaston stosuje się w przypadku niedoboru progesteronu, w celu podtrzymania ciąży.

W szafce laboratoryjnej znajdowały się trzy nieopisane opakowania, zawierające identyczne pod względem morfologicznym tabletki. Wiadomo tylko, że były to Duphaston, Aspiryna (kwas acetylosalicylowy) oraz benzoesan potasu. W celu identyfikacji zawartości wymienionych naczyń, wykorzystano po jednej tabletce każdej z substancji chemicznych, rozdrabniając je na proszek w trzech różnych moździerzach. Następnie każdą z próbek, z osobna wprowadzono do probówek zawierających gorące, zakwaszone kwasem siarkowym(VI) roztwory dwuchromianu(VI) potasu i wstrząśnięto zawartością każdego z naczyń.

Zanotowano następujące obserwacje:

Probówka A: ciało stałe nieznacznie uległo rozpuszczeniu, wyczuwalny był zapach octu, faza wodna nie zmieniła zabarwienia.

Probówka B: ciało stałe nieznacznie uległo rozpuszczeniu, wyczuwalny był słaby zapach octu, a po około minucie faza wodna przyjęła zielone zabarwienie.

Probówka C: po wstrząśnięciu zawartością naczynia ciało stałe uległo całkowitemu rozpuszczeniu, faza wodna nie zmieniła zabarwienia.

Przypisz nazwy substancji chemicznych poddanych identyfikacji do odpowiednich probówek oznaczonych literami A, B i C.

Rysunek poniżej przedstawia wzór cząsteczki dydrogesteronu, będącego pochodną progesteronu – żeńskiego hormonu płciowego, który umożliwia implantację zarodka w błonie śluzowej macicy. Dydrogesteron o nazwie handlowej Duphaston stosuje się w przypadku niedoboru progesteronu, w celu podtrzymania ciąży.

W szafce laboratoryjnej znajdowały się trzy nieopisane opakowania, zawierające identyczne pod względem morfologicznym tabletki. Wiadomo tylko, że były to Duphaston, Aspiryna (kwas acetylosalicylowy) oraz benzoesan potasu. W celu identyfikacji zawartości wymienionych naczyń, wykorzystano po jednej tabletce każdej z substancji chemicznych, rozdrabniając je na proszek w trzech różnych moździerzach. Następnie każdą z próbek, z osobna wprowadzono do probówek zawierających gorące, zakwaszone kwasem siarkowym(VI) roztwory dwuchromianu(VI) potasu i wstrząśnięto zawartością każdego z naczyń.

Zanotowano następujące obserwacje:

Probówka A: ciało stałe nieznacznie uległo rozpuszczeniu, wyczuwalny był zapach octu, faza wodna nie zmieniła zabarwienia.

Probówka B: ciało stałe nieznacznie uległo rozpuszczeniu, wyczuwalny był słaby zapach octu, a po około minucie faza wodna przyjęła zielone zabarwienie.

Probówka C: po wstrząśnięciu zawartością naczynia ciało stałe uległo całkowitemu rozpuszczeniu, faza wodna nie zmieniła zabarwienia.

Wyjaśnij przyczynę pojawienia się zapachu octu, wydobywającego się z probówki oznaczonej literą A.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego celem było odróżnienie zawartości dwóch probówek. W jednej znajdował się 4-nitrotoluen, a w drugiej olej rzepakowy. Do obu wymienionych naczyń wprowadzono roztwór wodorotlenku potasu i wstrząśnięto zawartością każdego z nich.

Napisz, co zaobserwowano oraz sformułuj wniosek końcowy.

Olej słonecznikowy jest mieszaniną tłuszczy, będących pochodnymi głównie nienasyconych wyższych kwasów tłuszczowych i gliceryny.

Zaprojektuj doświadczenie chemiczne, którego celem będzie wykazanie, że w skład oleju słonecznikowego wchodzą tłuszcze nienasycone. W tym celu zaproponuj jeden niezbędny do wykonania tego eksperymentu odczynnik oraz opisz stosowne obserwacje, jakie będą towarzyszyć jego przebiegowi i sformułuj wniosek końcowy.

Salicylamid (amid kwasu 2-hydroksybenzoesowego) oraz benzamid (amid kwasu benzoesowego) są ciałami stałymi.

Zaprojektuj doświadczenie, którego celem będzie wykazanie, że salicylamid  jest pochodną amoniaku. W tym celu wybierz jeden spośród odczynników: fenoloftaleina, FeCl_3(aq), NaOH_(aq), HCl_(aq). Opisz swój tok postępowania, stosowne obserwacje i wnioski.

Salicylamid (amid kwasu 2-hydroksybenzoesowego) oraz benzamid (amid kwasu benzoesowego) są ciałami stałymi.

Zaprojektuj doświadczenie polegające na odróżnieniu od siebie wodnych zawiesin: salicylamidu od benzamidu. W tym celu wybierz jeden spośród odczynników: fenoloftaleina, oranż metylowy, KOH_(aq), HCl_(aq), FeCl_3(aq), CuSO₄_(aq). Opisz swój tok postępowania, stosowne obserwacje i wnioski.

Rośliny przyswajają jony węglanowe oraz wodorowęglanowe, między innymi za pomocą systemu korzeniowego.

Wyjaśnij, dlaczego zgodnie z zaleceniem producenta, mocznik, będący uniwersalnym nawozem sztucznym nie powinien być stosowany na tzw. glebach kwaśnych?

Zbadano odczyn wodnego roztworu dietyloaminy. W tym celu zanurzono w nim papierek wskaźnikowy i zaobserwowano zmianę jego zabarwienia.

Napisz, jaki kolor przyjął papierek? Odpowiedź uzasadnij równaniem reakcji chemicznej, zapisanym w formie jonowej skróconej.

W trzech probówkach znajdowały się wodne roztwory następujących związków chemicznych: 2-metylopropylo-1-aminy, N,N-dimetyloetyloaminy, oraz dietyloaminy. W celu identyfikacji zawartości każdego z naczyń wprowadzono do nich kolejno – roztwór kwasu solnego oraz azotanu(III) sodu.

Napisz, co wówczas zaobserwowano w każdej z probówek w wyniku przeprowadzonego eksperymentu?

Dysponując niezbędnym szkłem i aparaturą laboratoryjną zaprojektuj doświadczenie, którego celem będzie wykazanie, że ciekły w temperaturze 25 ⁰C N,N-dimetyloacetamid jest pochodną kwasu etanowego. W tym celu wybierz jeden spośród odczynników: NaOH_(aq), H₂SO_4(aq), fenoloftaleina. Opisz swój tok postępowania, stosowne obserwacje i wnioski.

W czterech niepodpisanych pojemnikach znajdowały się próbki: oligopeptydu o sekwencji aminokwasów Ala-Phe-Ser oraz trzech aminokwasów – fenyloalaniny, kwasu asparaginowego oraz tyrozyny. W celu identyfikacji wymienionych związków chemicznych przeprowadzono doświadczenie chemiczne, podczas którego próbki analizowanych substancji rozdzielono do trzech serii probówek.

Seria nr 1: na zawartość każdej z probówek podziałano niewielkim nadmiarem stężonego roztworu kwasu azotowego(V). Zmianę barwy zawartości naczynia zaobserwowano w probówkach o numerach 1, 2 i 4.

Seria nr 2: do naczyń o numerach 1, 2 i 4 wprowadzono nadmiar wody oraz nieco wodnego roztworu chlorku żelaza(III). Wyłącznie w probówce o numerze 1 zaobserwowano objaw świadczący o przebiegu reakcji chemicznej.

Seria nr 3: zawartość probówek nr 2 i 4 wprowadzono do świeżo strąconego osadu wodorotlenku miedzi(II) i energicznie wstrząśnięto ich zawartością. W obu przypadkach zaobserwowano wspólny objaw świadczący o przebiegającej reakcji chemicznej, przy czym gdy wykorzystana została próbka z probówki nr 4 układ przyjął ciemnoniebieskie zabarwienie.

Przypisz nazwy typów reakcji analitycznych, jakie przeprowadzono z wykorzystaniem zawartości pierwszej oraz trzeciej serii probówek, wybierając je spośród wymienionych: próba Trommera, próba Lucasa, reakcja ksantoproteinowa, próba Tollensa, próba biuretowa.

W czterech niepodpisanych pojemnikach znajdowały się próbki: oligopeptydu o sekwencji aminokwasów Ala-Phe-Ser oraz trzech aminokwasów – fenyloalaniny, kwasu asparaginowego oraz tyrozyny. W celu identyfikacji wymienionych związków chemicznych przeprowadzono doświadczenie chemiczne, podczas którego próbki analizowanych substancji rozdzielono do trzech serii probówek.

Seria nr 1: na zawartość każdej z probówek podziałano niewielkim nadmiarem stężonego roztworu kwasu azotowego(V). Zmianę barwy zawartości naczynia zaobserwowano w probówkach o numerach 1, 2 i 4.

Seria nr 2: do naczyń o numerach 1, 2 i 4 wprowadzono nadmiar wody oraz nieco wodnego roztworu chlorku żelaza(III). Wyłącznie w probówce o numerze 1 zaobserwowano objaw świadczący o przebiegu reakcji chemicznej.

Seria nr 3: zawartość probówek nr 2 i 4 wprowadzono do świeżo strąconego osadu wodorotlenku miedzi(II) i energicznie wstrząśnięto ich zawartością. W obu przypadkach zaobserwowano wspólny objaw świadczący o przebiegającej reakcji chemicznej, przy czym gdy wykorzystana została próbka z probówki nr 4 układ przyjął ciemnoniebieskie zabarwienie.

Napisz, jaką barwę przyjęła zawartość probówek o numerach 1, 2 oraz 4 po pierwszej serii przeprowadzonego z ich udziałem doświadczenia?