DWMED

Poniżej podano pary kilku wybranych kationów metali.

Korzystając z szeregu napięciowego metali oraz półogniw redoks wskaż (wstawiając znak „<” lub „>”), który jon w danej parze kationów jest silniejszym utleniaczem?

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego celem było zbadanie aktywności chemicznej czterech metali – miedzi, manganu, bizmutu oraz srebra. Trzem pierwszym z wymienionych pierwiastków chemicznych,  w sposób losowy przypisano oznaczenia literowe X, Y oraz Z. Podczas pierwszego etapu eksperymentu, do wodnego roztworu octanu srebra wprowadzono blaszkę wykonaną z metalu X (probówka nr 1). Po całkowitym usunięciu kationów srebra blaszkę wyjęto, a w uzyskanym w ten sposób roztworze związku chemicznego A zanurzono kolejną blaszkę – wykonaną z metalu Y (probówka nr 2) i postąpiono jak poprzednio. W powstałym roztworze związku chemicznego B zanurzono następnie blaszkę wykonaną z metalu Z (probówka nr 3). Podczas tego etapu eksperymentu, wszystkie obecne w roztworze kationy metalu Y zostały usunięte. Schemat przeprowadzonego doświadczenia ilustruje poniższy rysunek.

Literom X, Y oraz Z przypisz symbole metali wykorzystanych podczas tego eksperymentu, natomiast literom A i B – wzory sumaryczne związków chemicznych, których wodne roztwory (A_(aq) oraz B_(aq)) uzyskano w danym etapie doświadczenia.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego celem było zbadanie aktywności chemicznej czterech metali – miedzi, manganu, bizmutu oraz srebra. Trzem pierwszym z wymienionych pierwiastków chemicznych,  w sposób losowy przypisano oznaczenia literowe X, Y oraz Z. Podczas pierwszego etapu eksperymentu, do wodnego roztworu octanu srebra wprowadzono blaszkę wykonaną z metalu X (probówka nr 1). Po całkowitym usunięciu kationów srebra blaszkę wyjęto, a w uzyskanym w ten sposób roztworze związku chemicznego A zanurzono kolejną blaszkę – wykonaną z metalu Y (probówka nr 2) i postąpiono jak poprzednio. W powstałym roztworze związku chemicznego B zanurzono następnie blaszkę wykonaną z metalu Z (probówka nr 3). Podczas tego etapu eksperymentu, wszystkie obecne w roztworze kationy metalu Y zostały usunięte. Schemat przeprowadzonego doświadczenia ilustruje poniższy rysunek.

Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji chemicznych, jakie przebiegły po wprowadzeniu blaszek do roztworów w każdym z etapów eksperymentu.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego celem było zbadanie aktywności chemicznej czterech metali – miedzi, manganu, bizmutu oraz srebra. Trzem pierwszym z wymienionych pierwiastków chemicznych,  w sposób losowy przypisano oznaczenia literowe X, Y oraz Z. Podczas pierwszego etapu eksperymentu, do wodnego roztworu octanu srebra wprowadzono blaszkę wykonaną z metalu X (probówka nr 1). Po całkowitym usunięciu kationów srebra blaszkę wyjęto, a w uzyskanym w ten sposób roztworze związku chemicznego A zanurzono kolejną blaszkę – wykonaną z metalu Y (probówka nr 2) i postąpiono jak poprzednio. W powstałym roztworze związku chemicznego B zanurzono następnie blaszkę wykonaną z metalu Z (probówka nr 3). Podczas tego etapu eksperymentu, wszystkie obecne w roztworze kationy metalu Y zostały usunięte. Schemat przeprowadzonego doświadczenia ilustruje poniższy rysunek.

Napisz, jakie zabarwienie przyjął roztwór uzyskany w pierwszej oraz trzeciej probówce po zakończeniu danego etapu eksperymentu?

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego celem było zbadanie aktywności chemicznej czterech metali – miedzi, manganu, bizmutu oraz srebra. Trzem pierwszym z wymienionych pierwiastków chemicznych,  w sposób losowy przypisano oznaczenia literowe X, Y oraz Z. Podczas pierwszego etapu eksperymentu, do wodnego roztworu octanu srebra wprowadzono blaszkę wykonaną z metalu X (probówka nr 1). Po całkowitym usunięciu kationów srebra blaszkę wyjęto, a w uzyskanym w ten sposób roztworze związku chemicznego A zanurzono kolejną blaszkę – wykonaną z metalu Y (probówka nr 2) i postąpiono jak poprzednio. W powstałym roztworze związku chemicznego B zanurzono następnie blaszkę wykonaną z metalu Z (probówka nr 3). Podczas tego etapu eksperymentu, wszystkie obecne w roztworze kationy metalu Y zostały usunięte. Schemat przeprowadzonego doświadczenia ilustruje poniższy rysunek.

Kationy wszystkich metali, jakie brały udział w przeprowadzonym eksperymencie uszereguj zgodnie z malejącymi właściwościami utleniającymi.

Cynk jest metalem aktywniejszym od miedzi.

Wykonując stosowne obliczenia oraz dysponując wodą destylowaną, niezbędnym szkłem laboratoryjnym, blaszką cynkową o masie 5 g oraz 80 cm³ wodnego roztworu siarczanu(VI) miedzi(II) o stężeniu 0,25 mol∙dm^–3, zaprojektuj doświadczenie, którego celem będzie uzyskanie roztworu o stężeniu jonów Zn²⁺ równym 0,2 mol∙dm^–3.

W dwóch nieopisanych kolbach miarowych o pojemności 250 cm³ każda, znajdowały się jednakowe objętości wodnych roztworów azotanu(V) srebra o stężeniach 0,1 mol∙dm^–3 oraz 0,5 mol∙dm^–3.

Zaproponuj doświadczenie, którego celem będzie odróżnienie zawartości wymienionych naczyń, jeśli dysponujesz identycznymi blaszkami cynkowymi, wagą laboratoryjną, cylindrem miarowym oraz dwiema zlewkami.

Dany jest zbiór metali: Zn, Cu, Ca, Cr, Al, Fe, Na, Mg.

Podaj symbole tych spośród wymienionych pierwiastków chemicznych, które spełniają niżej wymienione warunki.

Podczas działania czynników atmosferycznych na elementy stalowe dochodzi do ich korozji elektrochemicznej.

Który metal spośród Cu, Ca, Zn, Pb zostałby przez Ciebie wykorzystany, w celu zabezpieczenia przed korozją stalowej blachy służącej do budowy dachu? Odpowiedź uzasadnij.

W dwóch probówkach znajdowały się wodne roztwory – kwasu siarkowego(VI) oraz zasady sodowej.

Zaprojektuj doświadczenie, którego celem będzie odróżnienie zawartości wymienionych naczyń. W tym celu wybierz dwa spośród dostępnych odczynników: NaClO_3(aq), KMnO_4(aq), HNO_3(aq), H₂O_2(aq), H₃PO_4(aq). Następnie podaj obserwacje oraz wnioski, wraz z zapisanymi w formie jonowej skróconej równaniami przebiegających reakcji chemicznych.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego celem było odróżnienie rozcieńczonych, wodnych roztworów wodorotlenków – baru oraz potasu. W tym celu rozkładowi termicznemu poddano próbkę węglanu wapnia, a wydzielający się gazowy produkt wprowadzano do każdego z naczyń zawierających identyfikowane roztwory. Ogrzewanie węglanu przerwano, gdy w jednym z naczyń zarejestrowano objaw świadczący o przebiegającej w nim reakcji chemicznej.

Napisz, o jakim objawie przebiegu reakcji mowa jest w tekście wprowadzającym? Swoją odpowiedź uzasadnij równaniem reakcji chemicznej, zapisanym w formie jonowej skróconej.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego celem było odróżnienie rozcieńczonych, wodnych roztworów wodorotlenków – baru oraz potasu. W tym celu rozkładowi termicznemu poddano próbkę węglanu wapnia, a wydzielający się gazowy produkt wprowadzano do każdego z naczyń zawierających identyfikowane roztwory. Ogrzewanie węglanu przerwano, gdy w jednym z naczyń zarejestrowano objaw świadczący o przebiegającej w nim reakcji chemicznej.

Po zakończeniu opisanego doświadczenia postanowiono wznowić rozkład węglanu wapnia, przy czym wydzielającym się gazowym produktem nasycano wyłącznie zawartość tego naczynia, w którym uprzednio zaobserwowano objaw świadczący o przebiegającej w nim reakcji chemicznej.

Napisz, co zaobserwowano, jeśli do wymienionego układu reakcyjnego wprowadzono nadmiar gazu? Odpowiedź uzasadnij równaniem reakcji chemicznej, zapisanym w formie jonowej skróconej.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, podczas którego do probówki zawierającej stały chlorek amonu wprowadzono nadmiar stężonego roztworu wodorotlenku potasu, a do probówki, w której znajdował się siarczan(IV) potasu – nadmiarową ilość roztworu kwasu bromowodorowego. Następnie, u wylotu każdego z naczyń umieszczono papierek wskaźnikowy.

Napisz, jaką barwę przyjął papierek oraz jakie inne obserwacje zanotowano podczas przebiegu tego eksperymentu? Wymień po dwie dla każdej z probówek.

W celu określenia składu chemicznego próbki dolomitu o masie 11,04 g wyprażono ją do stałej masy, równej 5,76 g.

Ustal na podstawie stosownych obliczeń liczby moli dwóch jedynych składników dolomitu – węglanu wapnia oraz węglanu magnezu.

Do dwóch nieopisanych probówek zawierających 0,5-molowe roztwory kwasów – bromowodorowego (pierwsza probówka) oraz etanowego (druga probówka) wprowadzono identyczne porcje skorupek jaja kurzego.

Napisz, co zaobserwowano w każdym z wymienionych naczyń, jeśli kwasy zostały użyte w nadmiarze, w stosunku do skorupek? Podaj wspólny objaw reakcji chemicznej.