DWMED

W dwóch probówkach (I, II) znajdowały się wodne roztwory dwóch substancji wybranych spośród następujących:

glicyna                   chlorek fenyloamoniowy (C₆H₅NH₃Cl)                   fenolan sodu

W celu ich identyfikacji przeprowadzono opisane poniżej doświadczenia.

1. Do próbek pobranych z probówek I i II dodano kwas solny, ale w żadnym naczyniu nie zaobserwowano zmian.

2. Z probówek I i II pobrano próbki i wprowadzono do nich wodny roztwór oranżu metylowego. Otrzymano roztwory o różnych barwach. W naczyniu z próbką pobraną z probówki I roztwór przyjął barwę czerwoną.

Podaj nazwy lub wzory związków, które zidentyfikowano podczas przeprowadzonych doświadczeń.

W dwóch probówkach (I, II) znajdowały się wodne roztwory dwóch substancji wybranych spośród następujących:

glicyna                   chlorek fenyloamoniowy (C₆H₅NH₃Cl)                   fenolan sodu

W celu ich identyfikacji przeprowadzono opisane poniżej doświadczenia.

1. Do próbek pobranych z probówek I i II dodano kwas solny, ale w żadnym naczyniu nie zaobserwowano zmian.

2. Z probówek I i II pobrano próbki i wprowadzono do nich wodny roztwór oranżu metylowego. Otrzymano roztwory o różnych barwach. W naczyniu z próbką pobraną z probówki I roztwór przyjął barwę czerwoną.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji, która decyduje o odczynie wodnego roztworu substancji znajdującej się w probówce I.

Próbkę pewnego tripeptydu o masie 43,4 mg poddano całkowitej hydrolizie w stężonym kwasie solnym. Po odparowaniu uzyskanego roztworu do sucha otrzymano mieszaninę związków jonowych o wzorach:

Uzyskaną w opisany sposób mieszaninę rozpuszczono w wodzie i dodano do niej nadmiar wodnego roztworu azotanu(V) srebra. Zaszła wtedy reakcja opisana równaniem:

Ag⁺ + Cl^– → AgCl.

Wytrącony osad AgCl odsączono, wysuszono i zważono. Jego masa była równa 86,1 mg.

Określ, z ilu reszt glicyny 𝒙 i z ilu reszt alaniny 𝒚 składała się jedna cząsteczka badanego tripeptydu. Napisz wzór tripeptydu w postaci Gly_𝒙Ala_𝒚. Przyjmij masę molową chlorku srebra M AgCl = 143,5 g ∙ mol^–1.

W wyniku kondensacji z jednej cząsteczki cysteiny (Cys) i dwóch cząsteczek leucyny (Leu) mogą powstać różne tripeptydy.

Napisz wszystkie możliwe sekwencje aminokwasów w tripeptydach o budowie liniowej – zastosuj trzyliterowe kody aminokwasów.

Do czterech probówek zawierających niebieską zalkalizowaną zawiesinę świeżo strąconego wodorotlenku miedzi(II) wprowadzono bezbarwne wodne roztwory czterech różnych związków – do każdej probówki roztwór innej substancji. Zawartość każdej probówki wymieszano. Przebieg doświadczenia zilustrowano na poniższym rysunku.

Rozstrzygnij, czy zmiany zaobserwowane podczas doświadczenia umożliwiają potwierdzenie, że do danej probówki wprowadzono roztwór wskazany na rysunku. Odpowiedź uzasadnij. W uzasadnieniu opisz możliwe do zaobserwowania zmiany zawartości probówek, uwzględnij rodzaj (roztwór, zawiesina) oraz barwę mieszaniny otrzymanej po dodaniu roztworu danej substancji do każdej probówki.

Wybierz arkusz:

Energią jonizacji nazywamy taką ilość energii, jaka potrzebna jest do usunięcia elektronu z atomu pierwiastka chemicznego lub jego jonu prostego. Rysunek poniżej ilustruje charakterystykę zmian wartości pierwszej oraz drugiej energii jonizacji pierwiastków grup głównych układu okresowego, uszeregowanych według wzrastającej liczby atomowej. Pierwiastki te ponumerowano nadając wartości liczbowe od 1 do 26.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Oceń poprawność poniższych zdań, wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Energią jonizacji nazywamy taką ilość energii, jaka potrzebna jest do usunięcia elektronu z atomu pierwiastka chemicznego lub jego jonu prostego. Rysunek poniżej ilustruje charakterystykę zmian wartości pierwszej oraz drugiej energii jonizacji pierwiastków grup głównych układu okresowego, uszeregowanych według wzrastającej liczby atomowej. Pierwiastki te ponumerowano nadając wartości liczbowe od 1 do 26.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Jeden z wymienionych pierwiastków chemicznych tworzy najsłabszy (w porównaniu z pozostałymi kwasami tworzonymi przez inne pierwiastki leżące w tej samej grupie) jednoprotonowy kwas beztlenowy. Wodny roztwór tego kwasu reaguje z tlenkiem pierwiastka oznaczonego numerem 14, w którym pierwiastkowi temu przypisuje się jego maksymalny stopień utlenienia.

Napisz równanie reakcji chemicznej jaka przebiega po wprowadzeniu opisanego tlenku do wodnego roztworu kwasu o którym mowa.

Energią jonizacji nazywamy taką ilość energii, jaka potrzebna jest do usunięcia elektronu z atomu pierwiastka chemicznego lub jego jonu prostego. Rysunek poniżej ilustruje charakterystykę zmian wartości pierwszej oraz drugiej energii jonizacji pierwiastków grup głównych układu okresowego, uszeregowanych według wzrastającej liczby atomowej. Pierwiastki te ponumerowano nadając wartości liczbowe od 1 do 26.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

W reakcji z kwasami magnez stosunkowo łatwo przekształca się w dwudodatnie jony. Podczas opisanej przemiany przebiega proces według schematu:

Mg → Mg²⁺ + 2ē

Oblicz wartość energii jaka powinna zostać dostarczona, aby 1 mol atomów magnezu przekształcony został w dwudodatnie jony. Wynik wyraź w MJ, z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku.

Energią jonizacji nazywamy taką ilość energii, jaka potrzebna jest do usunięcia elektronu z atomu pierwiastka chemicznego lub jego jonu prostego. Rysunek poniżej ilustruje charakterystykę zmian wartości pierwszej oraz drugiej energii jonizacji pierwiastków grup głównych układu okresowego, uszeregowanych według wzrastającej liczby atomowej. Pierwiastki te ponumerowano nadając wartości liczbowe od 1 do 26.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

W reakcji z kwasami magnez stosunkowo łatwo przekształca się w dwudodatnie jony. Podczas opisanej przemiany przebiega proces według schematu:

Mg → Mg²⁺ + 2ē

Reakcja magnezu z kwasem octowym może zostać zilustrowana równaniem chemicznym:

Mg + 2CH₃COOH → (CH₃COO)₂Mg + H₂

Do 500 cm³ roztworu kwasu octowego o wartości pH równej 2,4 wprowadzono 4,8 g wstążki magnezowej.

Oblicz, jaką objętość zajmie w warunkach normalnych powstały wodór?

Energią jonizacji nazywamy taką ilość energii, jaka potrzebna jest do usunięcia elektronu z atomu pierwiastka chemicznego lub jego jonu prostego. Rysunek poniżej ilustruje charakterystykę zmian wartości pierwszej oraz drugiej energii jonizacji pierwiastków grup głównych układu okresowego, uszeregowanych według wzrastającej liczby atomowej. Pierwiastki te ponumerowano nadając wartości liczbowe od 1 do 26.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

W reakcji z kwasami magnez stosunkowo łatwo przekształca się w dwudodatnie jony. Podczas opisanej przemiany przebiega proces według schematu:

Mg → Mg²⁺ + 2ē

Szybkość reakcji magnezu z kwasem zależy między innymi od pH użytego roztworu. Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego schemat ilustruje rysunek poniżej.

Oceń, w której z probówek w tej samej temperaturze wstążka magnezowa roztworzyła się szybciej? Uzasadnij swoją odpowiedź.

O dwóch pierwiastkach chemicznych X oraz Y wiadomo, że:

–   w stanie podstawowym ich elektrony walencyjne rozmieszczone są na dwóch powłokach elektronowych,

–   elektron (lub elektrony) walencyjne opisane orbitalem s o głównej liczbie kwantowej 4 stanowią dokładnie 20% jego elektronów walencyjnych opisanych orbitalami, których główna liczba kwantowa ma wartość 3,

–   po utworzeniu dwudodatnich jonów prostych przez pierwiastki X oraz Y, stosunek liczby elektronów opisanych orbitalami d kationu pierwiastka X do liczby elektronów opisanych orbitalami d kationu pierwiastka Y równy jest 2:5.

–   mogą wchodzić w skład jonów kompleksowych powstałych w reakcji ich amfoterycznych tlenków z roztworem mocnej zasady. W kompleksach tych wartość liczby koordynacyjnej równa jest 4.

Napisz symbole chemiczne lub nazwy pierwiastków X i Y oraz stosując symbole podpowłok, skróconą (względem poprzedzającego gazu szlachetnego) konfigurację elektronową ich dwudodatnich jonów. Określ wartość pobocznej liczby kwantowej opisującej elektrony niesparowane jonu pierwiastka X o którym mowa. Uzupełnij tabelę.

O dwóch pierwiastkach chemicznych X oraz Y wiadomo, że:

–   w stanie podstawowym ich elektrony walencyjne rozmieszczone są na dwóch powłokach elektronowych,

–   elektron (lub elektrony) walencyjne opisane orbitalem s o głównej liczbie kwantowej 4 stanowią dokładnie 20% jego elektronów walencyjnych opisanych orbitalami, których główna liczba kwantowa ma wartość 3,

–   po utworzeniu dwudodatnich jonów prostych przez pierwiastki X oraz Y, stosunek liczby elektronów opisanych orbitalami d kationu pierwiastka X do liczby elektronów opisanych orbitalami d kationu pierwiastka Y równy jest 2:5.

–   mogą wchodzić w skład jonów kompleksowych powstałych w reakcji ich amfoterycznych tlenków z roztworem mocnej zasady. W kompleksach tych wartość liczby koordynacyjnej równa jest 4.

Określ wartości stopni utlenienia pierwiastków X oraz Y w opisanych jonach kompleksowych oraz wzory sumaryczne związków kompleksowych stanowiących produkty reakcji ich amfoterycznych tlenków z roztworem wodorotlenku sodu. Uzupełnij tabelę.

Związki chemiczne zbudowane z różnych izotopów tego samego pierwiastka chemicznego nieznacznie różnią się właściwościami fizycznymi oraz chemicznymi. Na przykład w temperaturze 25 ^oC próbka o masie 15 g tzw. wody ciężkiej, w której atomy protu zastąpione zostały deuterem zajmuje objętość o 11% mniejszą, niż taka sama masa wody lekkiej, która w tych samych warunkach ma gęstość 0,997 g·cm^–3.

Na podstawie: P. Atkins, L. Jones, Chemia ogólna. Cząsteczki, materia, reakcje, Warszawa 2018 oraz A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Oblicz gęstość wody ciężkiej w temperaturze 25 ^oC. Wynik podaj w g·cm^–3 z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.

Wiele spośród pierwiastków chemicznych w przyrodzie występuje wyłącznie w postaci jednego rodzaju nuklidów i nazywamy je pierwiastkami czystymi. Przykładami takich nuklidów są:

⁹Be, ¹⁹F, ²³Na, ²⁷Al, ⁵⁹Co

Na podstawie: A Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Spośród wymienionego zbioru nuklidów wybierz i wpisz w puste pola tabeli te, których atomy spełniają dany warunek.