DWMED

W temperaturze 25 ^oC przeprowadzono dwa doświadczenia chemiczne z udziałem wodnych roztworów  chlorku żelaza(III) oraz azotanu(V) ołowiu(II). Podczas jednego z eksperymentów zastosowano roztwór substratu o stosunkowo wysokim stężeniu molowym. W efekcie zaobserwowano istotne różnice w zawartościach probówek uzyskanych podczas przeprowadzonych doświadczeń chemicznych, co ilustrują zamieszczone fotografie.

Zaznacz właściwe spośród wyrażeń (A–D) opisujące równowagę jaka ustaliła się między osadem oraz fazą wodną po zakończeniu 2. doświadczenia.

W temperaturze 25 ^oC przeprowadzono dwa doświadczenia chemiczne z udziałem wodnych roztworów  chlorku żelaza(III) oraz azotanu(V) ołowiu(II). Podczas jednego z eksperymentów zastosowano roztwór substratu o stosunkowo wysokim stężeniu molowym. W efekcie zaobserwowano istotne różnice w zawartościach probówek uzyskanych podczas przeprowadzonych doświadczeń chemicznych, co ilustrują zamieszczone fotografie.

Wskaż numer tego doświadczenia, podczas którego po zmieszaniu roztworów soli wybrane wyrażenie miało wartość wielokrotnie mniejszą niż 1,7∙10^–5. Uzasadnij wybór.

Wodne roztwory wielu soli mogą reagować ze sobą, nawet jeśli takiej przemianie chemicznej nie towarzyszy strącenie się osadu. Przykładem jest równowagowy proces opisany równaniem:

CuSO_4(aq) + 2NaCl_(aq) ⇄ CuCl_2(aq) + Na₂SO_4(aq)

W temperaturze 23 ^oC zmieszano wodne roztwory chlorku sodu oraz siarczanu(VI) miedzi(II) o stosunkowo niewielkim stężeniu uzyskując mieszaninę którą przedstawia fotografia 1. Zawartość naczynia następnie ogrzano do temperatury 80 ^oC i uzyskano efekt widoczny na fotografii 2. (barwa zielona). Po ochłodzeniu roztworu, przyjął on ponownie barwę wyjściową.

Oceń poprawność poniższych zdań dotyczących opisanego doświadczenia. Wpisz literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Wodne roztwory wielu soli mogą reagować ze sobą, nawet jeśli takiej przemianie chemicznej nie towarzyszy strącenie się osadu. Przykładem jest równowagowy proces opisany równaniem:

CuSO_4(aq) + 2NaCl_(aq) ⇄ CuCl_2(aq) + Na₂SO_4(aq)

W temperaturze 23 ^oC zmieszano wodne roztwory chlorku sodu oraz siarczanu(VI) miedzi(II) o stosunkowo niewielkim stężeniu uzyskując mieszaninę którą przedstawia fotografia 1. Zawartość naczynia następnie ogrzano do temperatury 80 ^oC i uzyskano efekt widoczny na fotografii 2. (barwa zielona). Po ochłodzeniu roztworu, przyjął on ponownie barwę wyjściową.

Oceń, czy szybkość reakcji tworzenia siarczanu(VI) miedzi(II) rośnie ze wzrostem temperatury.

Wodne roztwory wielu soli mogą reagować ze sobą, nawet jeśli takiej przemianie chemicznej nie towarzyszy strącenie się osadu. Przykładem jest równowagowy proces opisany równaniem:

CuSO_4(aq) + 2NaCl_(aq) ⇄ CuCl_2(aq) + Na₂SO_4(aq)

W temperaturze 23 ^oC zmieszano wodne roztwory chlorku sodu oraz siarczanu(VI) miedzi(II) o stosunkowo niewielkim stężeniu uzyskując mieszaninę którą przedstawia fotografia 1. Zawartość naczynia następnie ogrzano do temperatury 80 ^oC i uzyskano efekt widoczny na fotografii 2. (barwa zielona). Po ochłodzeniu roztworu, przyjął on ponownie barwę wyjściową.

Do mieszaniny widocznej na 1. fotografii, w temperaturze 23 ^oC wprowadzono stały chlorek sodu i energicznie wstrząsano zawartością naczynia, aż do całkowitego zaniku fazy stałej.

Określ barwę uzyskanego w ten sposób roztworu.

W wodnym roztworze bromu ustala się równowaga opisana równaniem:

Br₂ + 2H₂O ⇄ HBrO + Br^– + H₃O⁺

Fotografie 1. oraz 2. przedstawiają zawartość probówek, jaka powstaje w wyniku zaburzenia opisanej równowagi przy zastosowaniu odczynników z grupy A oraz odczynników z grupy B, wśród których znajdują się:

H₂SO_4(stężony), NaOH_(s), KBr_(s), H₂O, Cl_2(g).

Przypisz wymienione odczynniki do odpowiedniej grupy – A lub B.

W wodnym roztworze bromu ustala się równowaga opisana równaniem:

Br₂ + 2H₂O ⇄ HBrO + Br^– + H₃O⁺

Fotografie 1. oraz 2. przedstawiają zawartość probówek, jaka powstaje w wyniku zaburzenia opisanej równowagi przy zastosowaniu odczynników z grupy A oraz odczynników z grupy B, wśród których znajdują się:

H₂SO_4(stężony), NaOH_(s), KBr_(s), H₂O, Cl_2(g).

Wyjaśnij, dlaczego stopień dysocjacji związku HBrO maleje w przypadku zastosowania odczynnika obniżającego pH mieszaniny równowagowej?

W wodnym roztworze bromu ustala się równowaga opisana równaniem:

Br₂ + 2H₂O ⇄ HBrO + Br^– + H₃O⁺

Fotografie 1. oraz 2. przedstawiają zawartość probówek, jaka powstaje w wyniku zaburzenia opisanej równowagi przy zastosowaniu odczynników z grupy A oraz odczynników z grupy B, wśród których znajdują się:

H₂SO_4(stężony), NaOH_(s), KBr_(s), H₂O, Cl_2(g).

Oceń, czy stosując którykolwiek z wymienionych odczynników o stałym stanie skupienia można uzyskać układ widoczny na zamieszczonej poniżej fotografii? Uzasadnij odpowiedź.

Poniższe fotografie przedstawiają mieszaniny wody z różnymi substancjami chemicznymi.

Uzupełnij tabelę. Podaj numery tych probówek, których zawartość spełnia określony warunek wymieniony w tabeli.

Fotografie o numerach 1 oraz 2 ilustrują różniące się stężeniem molowym wodne roztwory pewnego związku kompleksowego.

W zaznaczonym polu pomiędzy fotografiami wstaw znak „<” lub „>” opisujący relację między wartościami gęstości roztworów opisanej substancji chemicznej. Uzasadnij swój wybór.

Na zamieszczonej fotografii przedstawiono pewne fizyczne zjawisko optyczne występujące w układach koloidalnych.

Podkreśl właściwe słowa w nawiasach, aby powstały zdania prawdziwe.

W celu przygotowania roztworu NaCl o stężeniu 0,6 mol∙dm^–3 w jednym z przedstawionych naczyń oznaczonych cyframi 1.–4. wykorzystano dokładnie 3,51 g soli oraz wodę destylowaną.

Wykonaj niezbędne obliczenia, a następnie wybierz właściwe naczynie, w celu przygotowania w nim opisanego roztworu. Opisz czynności jakie należy wykonać.

W celu przygotowania roztworu NaCl o stężeniu 0,6 mol∙dm^–3 w jednym z przedstawionych naczyń oznaczonych cyframi 1.–4. wykorzystano dokładnie 3,51 g soli oraz wodę destylowaną.

W warunkach prowadzonego doświadczenia opisany roztwór ma gęstość 1,03 g∙cm^–3.

Na podstawie niezbędnych obliczeń ustal jego stężenie wyrażone w procentach masowych oraz określ masę znajdującego się w nim rozpuszczalnika. Wyniki podaj z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku.

Rozpuszczalność substancji kowalencyjnej w danym rozpuszczalniku ściśle związana jest z rodzajem dominujących oddziaływań między jej cząsteczkami oraz cząsteczkami rozpuszczalnika. Na przykład w wodzie dominującymi oddziaływaniami są wiązania wodorowe. Z tego względu dobrze rozpuszczają się w niej substancje, między których cząsteczkami dominują tego typu oddziaływania, albo ich cząsteczki mogą być akceptorem wiązania wodorowego od cząsteczek wody.

Na podstawie: P. Atkins, L. Jones, Chemia ogólna. Cząsteczki, materia, reakcje, Warszawa 2018.

Do probówki zawierającej wodną zawiesinę jodu wprowadzono benzen (C₆H₆) – bezbarwny węglowodór o niepolarnej budowie cząsteczek, których strukturę można przedstawić wzorem uproszczonym w postaci:

Po uzyskaniu układu widocznego na fotografii 1. zawartością naczynia energicznie wstrząśnięto i odczekano, aż fazy ciekłe ulegną rozdzieleniu. Efekt ten przedstawia fotografia nr 2.

Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.

Rozpuszczalność substancji kowalencyjnej w danym rozpuszczalniku ściśle związana jest z rodzajem dominujących oddziaływań między jej cząsteczkami oraz cząsteczkami rozpuszczalnika. Na przykład w wodzie dominującymi oddziaływaniami są wiązania wodorowe. Z tego względu dobrze rozpuszczają się w niej substancje, między których cząsteczkami dominują tego typu oddziaływania, albo ich cząsteczki mogą być akceptorem wiązania wodorowego od cząsteczek wody.

Na podstawie: P. Atkins, L. Jones, Chemia ogólna. Cząsteczki, materia, reakcje, Warszawa 2018.

Do probówki zawierającej wodną zawiesinę jodu wprowadzono benzen (C₆H₆) – bezbarwny węglowodór o niepolarnej budowie cząsteczek, których strukturę można przedstawić wzorem uproszczonym w postaci:

Po uzyskaniu układu widocznego na fotografii 1. zawartością naczynia energicznie wstrząśnięto i odczekano, aż fazy ciekłe ulegną rozdzieleniu. Efekt ten przedstawia fotografia nr 2.

Poniżej przedstawiono kilka naczyń laboratoryjnych oznaczonych kolejnymi literami alfabetu, wśród których znajduje się takie, którego należy użyć, w celu oddzielenia fazy wodnej od fazy organicznej widocznych na 2. fotografii.

Napisz literę jaką oznaczono opisane naczynie oraz podaj jego nazwę.