W laboratorium tlenek wapnia można otrzymać ze szczawianu wapnia o wzorze CaC₂O₄. Szczawian wapnia ulega termicznemu rozkładowi, który przebiega zgodnie z poniższym równaniem:
CaC₂O₄ → CaCO₃ + CO
Dalsze ogrzewanie, w wyższej temperaturze, prowadzi do rozkładu węglanu wapnia:
CaCO₃ → CaO + CO₂
Próbkę szczawianu wapnia o masie 12,8 g umieszczono w tyglu pod wyciągiem i poddano prażeniu. Po pewnym czasie proces przerwano, a następnie ostudzono tygiel, zważono jego zawartość i zbadano skład mieszaniny poreakcyjnej. Stwierdzono, że masa zawartości tygla zmalała o 6,32 g i że otrzymana mieszanina nie zawierała szczawianu wapnia.

Oblicz w procentach masowych zawartość tlenku wapnia w mieszaninie otrzymanej po przerwaniu prażenia.

Reakcję termicznego rozkładu dwuchromianu(VI) amonu przedstawia równanie stechiometryczne:

(NH₄)₂Cr₂O₇ ⟶ Cr₂O₃ + N₂ + 4H₂O

Rozkładowi poddano 3,15 g substratu.

Oblicz objętość azotu (800 K, 1010 hPa) jaka powstała w tym doświadczeniu, jeśli w poreakcyjnej mieszaninie substancji stałych tlenek chromu(III) stanowił 70,7% masy. Wynik podaj w centymetrach sześciennych z przybliżeniem do cyfry jedności. Przyjmij, że uniwersalna stała gazowa ma wartość równą 83,1 hPa∙dm³∙mol^–1∙K^–1.

Na skalę laboratoryjną tlenek chromu(III) otrzymuje się podczas termicznego rozkładu dwuchromianu(VI) amonu:

(NH₄)₂Cr₂O₇ ⟶ Cr₂O₃ + N₂ + 4H₂O

Przez 10 sekund w tyglu porcelanowym prażono 12,6 g dwuchromianu(VI) amonu. Po tym czasie reakcję wstrzymano przez gwałtowne schłodzenie zawartości naczynia, a następnie ostrożnie odparowano powstałą wodę. Masa stałej pozostałości wynosiła 9,27 g.

Oblicz, jaki procent masy dwuchromianu(VI) amonu uległ rozkładowi? Wynik podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

Na skalę laboratoryjną tlenek chromu(III) otrzymuje się podczas termicznego rozkładu dwuchromianu(VI) amonu:

(NH₄)₂Cr₂O₇ ⟶ Cr₂O₃ + N₂ + 4H₂O

Przez 10 sekund w tyglu porcelanowym prażono 12,6 g dwuchromianu(VI) amonu. Po tym czasie reakcję wstrzymano przez gwałtowne schłodzenie zawartości naczynia, a następnie ostrożnie odparowano powstałą wodę. Masa stałej pozostałości wynosiła 9,27 g.

Oblicz, w jakim stosunku molowym pozostawały względem siebie stałe składniki w uzyskanej mieszaninie poreakcyjnej?

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego schemat ilustruje rysunek poniżej.

Rozkładowi termicznemu poddano próbkę manganianu(VII) potasu o masie 7,11 g. Wydzielający się gaz zbierano w cylindrze miarowym o pojemności 1 dm³, przy czym reakcję przerwano w momencie, gdy gaz stanowił 49,8% pojemności naczynia (80 ^oC, 1031 hPa). Opisana reakcja rozkładu przebiegła zgodnie z równaniem stechiometrycznym:

2KMnO₄ ⟶ K₂MnO₄ + MnO₂ + O₂↑

Oblicz procent wagowy tlenku manganu(IV) w mieszaninie ciał stałych, jaka znajdowała się w probówce po przerwaniu ogrzewania jej zawartości. Wynik podaj z dokładnością do jednego miejsca po przecinku.

Odważono 3,95 g manganianu(VII) potasu i poddano termicznemu rozkładowi zgodnie z równaniem:

2KMnO₄ ⟶ K₂MnO₄ + MnO₂ + O₂

Po zakończeniu doświadczenia stwierdzono, że w mieszaninie poreakcyjnej substancji stałych związek ten stanowił 21,8% masy.

Ile cm³ (warunki normalne) tlenu powstało? Wynik obliczeń podaj z dokładnością do cyfry jedności.

Sporządzono 200 g roztworu zawierającego 100 g sacharozy. Sacharozę poddano reakcji hydrolizy:

Reakcję przerwano w momencie, gdy całkowite stężenie cukrów redukujących w roztworze było równe 40% masowych.

Oblicz stężenie sacharozy, wyrażone w procentach masowych, w roztworze po przerwaniu reakcji. W obliczeniach przyjmij przybliżone wartości mas molowych: